2 plus 1
Dwa Plus Jeden:Zespół wokalno-instrumentalny. Powstał w styczniu 1971 r. w Warszawie. Grupę tworzyli: Elżbieta Dmoch (wokal, flet; eks-Warszawskie Kuranty), Janusz Kruk (gitara, wokal; eks-Warszawskie Kuranty) oraz Andrzej Rybiński (gitara basowa, wokal; eks-Kanon Rytm). Muzycy spotkali się w trakcie nagrywania muzyki do inscenizacji śpiewogry "Janosik, czyli na szkle malowane" w Teatrze Polskim w Warszawie. Pierwotnie grupa miała nosić nazwę "Smak Miodu". Kierownikiem organizacyjnym Dwa plus Jeden został Jan Szewczyk. Przed szerszą publicznością zespół wystąpił podczas IX KFPP w Opolu w 1971 r., prezentując fragmenty widowiska "Janosik, czyli na szkle malowane". Miesiąc później Dwa plus Jeden wyróżniono na V FPŻ w Kołobrzegu za utwór "Już nie będę taki głupi". Latem 1972 r. zespół dokonał kolejnych nagrań dla Młodzieżowego Studia "Rytm" a w grudniu zarejestrował materiał na debiutancki album. Stopniowo zmieniało się brzmienie grupy, ewoluujące od folk rocka do disco. Nowym muzykiem Dwa plus Jeden został multiinstrumentalista Tomasz Rostkowski (eks-Hagaw, Paradox), którego z końcem 1973 r. zastąpił Cezary Szlązak (saksofon, klarnet, instumenty klawiszowe, wokal; eks-Dylemat). W latach 1973-1977 grupa znajdowała się w czołówce krajowych wykonawców. Pierwsze dwie płyty długogrające zostały "Złotymi Płytami". Wykonawcy wystąpili m. in. na Festiwalu Piosenki Żołnierskiej w Kołobrzegu (1972, 1973), Festiwalu Krajów Nadbałtyckich w Rostocku (1972), XII KFPP w Opolu (1973), Festiwalu Muzyki Współczesnej w Edynburgu (1973), Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Sopocie (1974, 1975, 1976), Festiwalu "Bratysławska Lira" (1975, 1976), "Schlager Festivalu" w Dreźnie (1975), III Polskich Targach Estradowych "Poltest" w Łodzi (1976) i na XIII Festiwalu "Złoty Orfeusz" w Słonecznym Brzegu (1977). Trzeci album zespołu zawierał rozbudowaną suitę, poświęconą Zbigniewowi Cybulskiemu, prezentowaną wcześniej na koncertach w Opolu i w "Sali Kongresowej". W nagraniu płyty "Teatr na drodze" grupę wspomagali m. in. Czesław Niemen (instrumenty klawiszowe) i Zbigniew Hołdys (gitara; eks-Dzikie Dziecko). Z. Hołdys współpracował z grupą do września 1978 r., kiedy to w Dwa plus Jeden pojawił się Marek Śnieć (gitara; eks-Saloon). W 1982 r. grupa wyjechała na występy do USA. Po niepowodzeniu za granicą zespół skoncentrował się na rynku krajowym. Obok E. Dmoch, J. Kruka i C. Szlązaka zespół tworzyli: Krzysztof Słotkowicz (gitara; eks-Pixi-Dixi-Land), Bogusław Mietniowski (gitara basowa; eks-Telegram) i Wacław Laskowski (perkusja). Zespół, aktywny do końca lat 80tych wylansował szereg popularnych przebojów: "Czerwone słoneczko", "Chodź, pomaluj mój świat", "Hej, dogonię lato" (1972); "Wstawaj, szkoda dnia", "Na luzie" (1974); "Ding, dong", "Windą do nieba", "Orkiestra klownów" (1978); "Z popiołu i wosku" (1979); "Kalkuta nocą", "Nic nie boli" (1982); "XXI wiek", "Requiem (dla samej siebie)", "Superszczur", "Chińskie latawce" (1983). Kres działalności grupy przyniosła śmierć J. Kruka 18 czerwca 1992 r.
User-contributed text is available under the Creative Commons By-SA License and may also be available under the GNU FDL.
Utwory tego wykonawcy
Brak reklam w których wykorzystano utwory tego wykonacy.