Enrique Iglesias
Enrique Iglesias (właściwie Enrique Miguel Iglesias Preysler) , syn znanego hiszpańskiego piosenkarza Julio oraz filipińskiej dziennikarki Isabel Preysler, urodził się 8 maja 1975 roku w Madrycie. Kiedy miał trzy lata, jego rodzice rozwiedli się. Pięć lat później, po porwaniu jego dziadka, Julio Iglesiasa Seniora przez ETA, Enrique przeprowadził się do Miami, gdzie mieszkał wówczas jego ojciec. Karierę muzyczną rozpoczął w szkole średniej, kiedy wystąpił w musicalu "Hello, Dolly!". Już podczas studiów na University Of Miami, Enrique zdecydował, że spróbuje swoich sił w show-biznesie. Nie miał wówczas wystarczająco pieniędzy na nagranie pierwszego demo, lecz z pomocą przyszła mu jego opiekunka z dzieciństwa, Elvira Olivares, która zaoferowała pożyczkę w wysokości 2000 dolarów. W tym czasie Iglesias nawiązał współpracę z menedżerem Fernanem Martinezem, który rozesłał demo piosenkarza (używającego wówczas pseudonimu Enrique Martínez) do kilku wytwórni. Po upływie kilku miesiący Enrique podpisał kontrakt z Fonovisa i rozpoczął nagrywanie swojej debiutanckiej płyty w Toronto, w Kanadzie.Album, zatytułowany po prostu "Enrique Iglesias", miał premierę w 1995 roku. Znalazły się na nim przede wszystkim popowo-rockowe ballady, w tym dwa wielkie przeboje: "Si Tú Te Vas" oraz "Experiencia Religiosa", a utwór "Por Amarte" został wykorzystany w telenoweli "Marisol". W ciągu pierwszego tygodnia krążek sprzedał się Stanach w liczbie ponad 500 tys. sztuk, co było niezwykłym osiągnięciem jak na płytę nagraną w języku innym niż angielski. Sukces albumu doprowadził do nagrania wersji włosko- i portugalskojęzycznych. "Enrique Iglesias" zapewnił wokaliście nagrodę Grammy w kategorii Najlepszy Wykonawca Latynoski.
W 1997 roku do sklepów trafiła druga płyta Iglesiasa, "Vivir (To Live)". Wśród utworów, które znalazły się na krążku, był m.in. cover Yazoo, "Only You", tutaj zatytułowany "Solo en Ti". W ramach promocji albumu artysta zagrał tournee w 16 krajach, wyprzedając wszystkie koncerty. Na scenie towarzyszyli mu m.in. muzycy, którzy mieli na koncercie nagrania i występy z takimi gwiazdami, jak choćby Elton John, czy Bruce Springsteen. "Vivir" promowały trzy single: "Enamorado por Primera Vez", "Solo en Tí" oraz "Miente". Wszystkie dotarły na szczyt latynoskiej listy przebojów "Billboardu". Razem ze swoim ojcem i Luisem Miquelem, Enrique otrzymał nominację do nagrody American Music Award dla ulubionego artysty latynoskiego. Wyróżnienie otrzymał Julio, lecz podczas ceremonii jego syn wykonał piosenkę "Lluvia Cae".
Już rok później ukazał się trzeci krążek wokalisty, "Cosas del Amor (Things Of Love)". Krytycy podkreślali, że nowe kompozycje stanowiły dowód na to, że Iglesias jest już dojrzałym piosenkarzem. Pochodzące z albumu single "Esperanza" i "Nunca Te Olvidaré" dotarły na szczyt latynoskiej listy przebojów "Billboardu" i ugruntowały jego pozycję megagwiazdy muzyki latynoskiej. Wspierając promocję płyty, Enrique zagrał serię koncertów, z których występ w Acapulco był transmitowany przez telewizję. Niedługo po tym wokalista ruszył w trasę "Cosas del Amor", w ramach której grał na dużych stadionach. Było to pierwsze tournee w historii sponsorowane przez McDonald's. Podczas rozdania nagród American Music Awards Iglesias został uhonorowany w kategorii Ulubiony Artysta Latynoski. Pokonał w rywalizacji m.in. Ricky'ego Martina i Los Tigres Del Norte.
W 1999 roku Enrique postanowił spróbować swoich sił, śpiewając po angielsku. Jego pierwszym krokiem w tym kierunku był singel "Bailamos", który został wykorzystany w filmie Willa Smitha "Bardzo dziki Zachód". Sukces piosenki spowodował wzrost zainteresowania artystą ze strony wytwórni płytowych. Ostatecznie Ilgesias podpisał kontrakt z Interscope, dla której nagrał swoją pierwszą anglojęzyczną płytę, zatytułowaną po prostu "Enrique". Sesja nagraniowa trwała dwa miesiące. Na album trafiły m.in. takie kompozycje, jak duet z Whitney Houston "Could I Have This Kiss Forever", cover Bruce'a Springsteena "Sad Eyes", czy "Be With You". Ostatnim singlem promującym krążek była piosenka "You're My #1", wydana na terytoriach kilku krajów w formie duetów z lokalnymi gwiazdami
Utwory tego wykonawcy
Brak reklam w których wykorzystano utwory tego wykonacy.