Grace Jones
Grace Jones urodziła się w 1948 roku w Spanish Town na Jamajce.Amerykańska wokalistka i aktorka, jedna z najsławniejszych modelek na świecie; niekwestionowana ikona światowej popkultury lat 70. i 80., kojarzona z oryginalnym stylem i wyrafinowanym smakiem, symbol nocnego życia Nowego Jorku, gwiazda muzyki disco w środowiskach gejowskich Europy zachodniej i USA.
Córka jamajskiego pastora i polityka, przyszła na świat jako jedna z bliźniaków, ma brata Bishopa Noela. W 1962 roku wraz z rodzicami przeprowadziła się do Stanów Zjednoczonych. Studiowała w szkole teatralnej na Uniwersytecie w Syracuse, w stanie Nowy Jork. Podjęła następnie pracę jako szwaczka. Pod koniec lat 60., rozpoczęła karierę modelki. Amerykańska agencja modelek, dla której pracowała, wysłała ją do Europy, uznając, że jej uroda jest zbyt ostra jak na amerykańskie gusty. Jej kariera rozpoczęła się na wybiegach w Paryżu, gdzie pracowała dla najwybitniejszych projektantów mody i stylistów, m.in. Lagerfelda, Versace i Yves Saint-Laurenta. W połowie lat 70. można ją było zobaczyć na okładkach francuskich wydań magazynów mody Elle i Vogue.
W 1977 roku podpisała kontrakt płytowy z wytwórnią Island Records i nagrała swój debiutancki album "Portfolio". Album wylansował jej największe taneczne przeboje "Sorry", "I Need a Man" i stylową wersję piosenki "La Vie en Rose" z repertuaru Édith Piaf, która była motywem przewodnim filmu Roberta Altmana Pret-a-Porter (1994).
W latach 80. porzuciła wygląd królowej dyskoteki na rzecz charakterystycznej kanciastej fryzury, która stała się na wiele lat jej znakiem firmowym. Zaczęła nagrywać muzykę nowofalową i funkiem, kompozycje Iggy'ego Popa i zespołów The Pretenders, The Police. Wraz z producentem Trevorem Hornem w 1985 roku zrealizowała dobrze przyjętą przez krytykę muzyczną płytę "Slave to the Rhythm", gdzie zaprezentowała mieszankę popu, funku i rocka, r'n'b oraz fragmenty mówione, w których opowiadała o sobie.W przygotowaniu tego albumu brał udział także gitarzysta Pink Floyd David Gilmour. Wylansowała takie przeboje jak "I'm Not Perfect (But I'm Perfect for You)", a teledysk do utworu tytułowego stał dziełem sztuki i symbolem estetyki lat 80. Jeden z jej hitów "Libertango (I've Seen That Face Before)" został wykorzystany przez Romana Polańskiego do filmu "Frantic" (1988) z Harrisonem Fordem.
Artystka wylansowała kilkadziesiąt muzycznych przebojów, które plasowały się w dziesiątce największych hitów w USA i Wielkiej Brytanii. W 2008 roku, po 19 latach przerwy, powróciła na scenę albumem "Hurricane" promowanym przez światową trasę koncertową "The Hurricane Tour" oraz przez single "Corporate Cannibal" (w stylu Massive Attack), "Williams' Blood". Ostatnio w Polsce na liście przebojów Trójki pojawiła się piosenka "Well Well Well".
Jej androgeniczny wygląd był inspiracją do trzech ról kinowych, które szybko zdobyły uznanie krytyków i wszystkie były nominowane do nagrody Saturna. Pierwsza z nich to agresywna amazonka Zula w filmie Conan Niszczyciel (Conan the Destroyer, 1984) z odtwarzającym rolę tytułową Arnoldem Schwarzeneggerem. W czternastym z kolei oficjalnym filmie z cyklu o Jamesie Bondzie "A View to a Kill" (1985) u boku Rogera Moore'a jako niepokojąca i demoniczna May Day, przyjaciółka i zarazem ochroniarz psychotycznego Zorina (Christopher Walken), morderczyni i malowniczy wróg agenta 007, przyćmiła dziewczynę Bonda graną przez Tanyę Roberts. Trzecią rolą była wampirzyca Katrina w komediowym horrorze "Wamp" (1986). Jednak za postać Conchity w dramacie "Sjesta" (1987) z Ellen Barkin i Jodie Foster otrzymała nominację do nagrody Złotej Maliny dla najgorszej aktorki drugoplanowej.
User-contributed text is available under the Creative Commons By-SA License and may also be available under the GNU FDL.
Utwory tego wykonawcy
Brak reklam w których wykorzystano utwory tego wykonacy.