Grateful Dead

Grateful Dead Grateful Dead - psychodeliczna i folkowa grupa rockowa powstała w 1965 w San Francisco w USA. Utożsamiana z ruchem hippisowskim - później także z subkulturą rockersów. Wytworzyła swój specyficzny, eklektyczny styl grania, łączący ze sobą przeróżne gatunki muzyczne, w tym m.in. southern rock, jam rock, folk, bluegrass, jazz i country. Większość utworów została napisana przez duet Hunter-Garcia, przy czym pierwszy z nich pisał do nich teksty, a drugi - muzykę. Pewną liczbę tekstów napisał również John Perry Barlow, znany w latach 90. jako założyciel Electronic Frontier Foundation i autor Deklaracji Niepodległości Cyberprzestrzeni.

Grupa utworzyła komunę hippisowską, w której muzycy zamieszkiwali przez długie lata. Także w późniejszych etapach swej twórczości pozostali wierni dewizie cyganerii artystycznej. Jako że muzyka grupy najlepiej odbierana była na żywo, zespół zawsze intensywnie koncertował, zwłaszcza w Ameryce Północnej. Na trasy koncertowe wyruszał z nimi olbrzymi "dwór", składający się z dużej ilości techników scenicznych (ang. roadies), rodzin, krewnych i przyjaciół. Grupa początkowo traktowana (nie bez przyczyny) jako rebelianci, z czasem stała się atrakcją San Francisco, ściągając do tego miasta tłumy swych fanów. Sławę zyskali w połowie lat 60. dzięki tzw. acid tests - imprezom organizowanym przez pisarza Kena Keseya, na których słuchający muzyki pili poncz z LSD.

Gdy 9 sierpnia 1995 zmarł charyzmatyczny lider grupy Jerry Garcia, rada miejska San Francisco ogłosiła żałobę i nakazała opuścić flagi do połowy masztów. Po śmierci Garcii grupa się rozwiązała, a muzycy grali solo albo we własnych zespołach, takich jak Ratdog Boba Weir'a czy Phil Lesh and Friends. Mickey Hart stworzył muzykę na igrzyska olimpijskie w roku 1996. Pod koniec lat dziewięćdziesiątych XX wieku okazjonalnie występowali razem jako The Other Ones. Po bardzo udanym tournée w 2002, w którym udział wzięli Bob, Bill, Phil i Mickey, artyści doszli do wniosku, że nazwa ta nie jest adekwatna do ich obecnej sytuacji i 14 lutego 2003 postanowili wrócić do tradycji - z tym że zmienili nazwę na The Dead, przez szacunek dla zmarłego Jerry'ego Garcii pomijając słowo "grateful" (które znaczy "wdzięczny"). The Dead stała się grupą trybutową (ang. tribute band).

Elektroakustyczne, delikatne i stonowane brzmienie grupy stało się sygnaturą amerykańskiej odmiany psychodelicznego rocka, a narkotyczne doświadczenia jej muzyków (przyjacielem Garcii był wytwórca LSD Owsley Stanley) dały początek modelowi anarchistycznego rockersa. W 1969 grupa wystapiła na festiwalu w Woodstock.

Ciekawe zjawisko w muzyce lat 60 stanowi psychodeliczny album grupy Anthem Of The Sun, który łączył celowo wypadającą z rytmu, czy wręcz nieskładną melodię z dźwiękami spoza obszaru muzyki, wielogłosowym chórem kłócącym się z głosem głównego wokalisty, stylizacją na kompozycyjny chaos oraz synkretyzmem nagrań studyjnych z wcięciami z nagrań na żywo. Nowatorstwo Anthem Of The Sun spowodowało, że jest to album niejako prekursorski względem najnowszych rozwiązań w muzyce współczesnej. Album ten zapisał się ponadto na listę pięciuset płyt wszech czasów sporządzoną przez magazyn Rolling Stone.

Do najlepszych albumów Grateful Dead należą: American Beauty, In The Dark, Skull & Roses i Truckin'. Do dziś popularne pozostają również takie albumy grupy jak Aoxomoxoa czy wspomniane wyżej Anthem Of The Sun, niepodobne stylem do żadnego innego zespołu muzycznego działającego w tamtym czasie.

W 1994 roku grupa Grateful Dead została wprowadzona do Rock and Roll Hall of Fame.

User-contributed text is available under the Creative Commons By-SA License and may also be available under the GNU FDL.

Utwory tego wykonawcy

Brak reklam w których wykorzystano utwory tego wykonacy.