Orbital
Duet z nurtu ambient techno, który zaczął wprowadzać improwizacje do muzyki elektronicznej. W odróżnieniu od koncertów innych grup, Orbital nie ogranicza się do wykorzystywania magnetofonów DAT czy wcześniej przygotowanych taśm. Zespół dysponuje różnorodną bazą sampli - na "Satan" wykorzystano np. fragment jednego z utworów Butthole Surfers, a na "Choice" - grupy Crucifix.W skład Orbital wchodzą bracia Paul (ur. 19.05.1968 r. w Dartford w hrabstwie Kent, Anglia) i Philip (ur. 9.01.1964 r.) Hartnoll. Nazwę Orbital zasugerował im Chris Daly z klubu Tufty. Imprezy M25 odbywały się tak blisko ich domu w Dunton Green, że zdecydowali nazwać duet na cześć tej najmniej romantycznej drogi w Anglii (M25 to numer autostrady-obwodnicy Londynu - potoczna nazwa to właśnie Orbital). Nazwa taka nawiązuje poza tym do zapętlonych motywów melodycznych w muzyce techno.
Nim Orbital zainaugurował działalność w 1987 r., Paul Hartnoll grał w zespole Noddy &. The Satellites i pracował w różnych dziwnych miejscach, natomiast jego brat zarabiał jako barman i murarz. Pierwszy wspólny koncert dali w klubie Grasshopper w Westerham w hrabstwie Kent (Anglia) w 1989r. Następnie zaangażowała ich wytwórnia FFRR (oddział londyński). Pierwszym nagraniem Orbital dla tej firmy było "Chime" z marca 1990 r.: utwór ten otworzył całą serię dramatycznych, krótkich tytułów ("Omen","Satan". "Belfast"). Wszystkie te utwory znalazły się na wydanym w 1991 debiutanckim albumie, zatytułowanym po prostu "Orbital", nazywanym też "Green Album" z uwagi na zieloną okładkę.
W 1992 r. Paul wspólnie z Michaelem Hazellem zrealizowali jednorazowy projekt Golden Girls "Kinetic", który na licencji Kudos wydala firma R&S. W październiku tego samego roku Orbital przeniósł się do powstałego nowego pododdziału wytwórni FFRR Internal - jej nakładem ukazał się singel Radiccio (na którym śpiewała Kirsty z Opus 111): bracia realizowali także wiele remiksów. Wśród ich klientów wymienić można grupę The Shamen, Queen Latifah, zespól Beat Meat Manifesto oraz RMF. Rok później, w 1993 roku ukazał się "Brown Album", następca debiutu, zawierający największy przebój braci, mianowicie "Halcyon + On + On", wykorzystany później min. do ścieżki dźwiękowej z filmu "Mortal Kombat". Album ten przez wielu fanów uważany jest za szczytowe osiągnięcie w orbitalowej dyskografii.
W 1994 r. Orbital wystąpił na festiwalu w Glastonbury i przyczynił się do powstania ścieżki dźwiękowej do filmu "Shopping". Zanim ukazała się oficjalnie trzecia płyta "Snivillisation", taśmy z wykradzionym materiałem krążyły od dawna po Londynie. Z tego m.in, powodu (choć zapewne głównie z racji doskonalej muzyki) płyta była szczególnie oczekiwana przez fanów. Rok później na singlu "Times Fly" Orbital próbował na swój sposób eksperymentować z kierunkiem drum'n'bass. Po wybitnym singlu "The Box" (i równie niekonwencjalnym teledysku) w 1996 roku bracia Hartnoll wydali nowy longplay "In Sides", będący niesamowitym połączeniem ambientu, techno, tribalowych dźwięków i przejmujących wokali. Na szczególne wyróżnienie zasługuje otwierające płytę nagranie "The Girl With The Sun In Her Head", zrealizowane całkowicie przy użyciu energii słonecznej.
Po trzech latach albumowej posuchy, w 1999 roku ukazał się "The Middle Of Nowhere", kolejny LP braci. Na szczególną uwagę zwraca tam opener, utwór "Way Out
Utwory tego wykonawcy
Brak reklam w których wykorzystano utwory tego wykonacy.