Quiet Riot
Quiet Riot - założony w 1973 r. z inicjatywy Randy'ego Rhoadsa - późniejszego gitarzystę grupy Ozzy'ego Osbourne'a oraz basistę Kelliego Garniego amerykański zespół grający hard rock/heavy metal. Wkrótce do składu dołączył bębniarz Drew Forsyth i wokalista Kevin DuBrow. Zespół szybko zdobył popularność na lokalnej scenie w Hollywood, głównie za sprawą doskonałych umiejętności gitarzysty Randy'ego Rhoadsa, który wysuwał się na frontmana grupy. Quiet Riot grając hard rock wylansowała wiele przebojów jak np. " Cum on Feel the Noize" (cover utworu grupy Slade) czy "Metal Health". Po tragicznej śmierci gitarzysty w 1982 r. grupa zawiesiła działalność. Kilka lat później nastąpiła reaktywacja, lecz bez Rhoadsa Quiet Riot nigdy już nie grało, tak jak wcześniej. Grupa wielokrotnie zostawała "definitywnie" rozwiązywana, jednak za każdym razem wracała na scenę i gra po dziś dzień.Quiet Riot tak jak wiele innych zespołów z lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych ma swoją maskotkę (tak jak np. "Eddie the Head" w Iron Maiden, "Vic Rattlehead" Megadeth'u czy "Snaggletooth" w Motörhead). Jest nią mężczyzna w metalowej masce i "kaftanie bezpieczeństwa". Można powiedzieć, że jest ona wzorowana na Hannibalu Lecterze.
Historia Zespołu:
Lata 70.
Od założenia zespołu przez Randy'ego Rhoads'a w roku 1973 do roku 1975 uważanego za oficjalny początek kariery zespołu Quiet Riot zdążyło zdobyć dużą grupę fanów w ich "ojczystym" Los Angeles, jednak do wydania pierwszego albumu zatytułowanego po prostu "Quiet Riot" (często nazywanego również przez fanów zespołu "QR I") miały minąć jeszcze dwa lata.
W roku 1977, w Japonii wydany został pierwszy album "Quiet Riot", nagrany przez oryginalny skład zespołu czyli Kevina DuBrow, Randy'ego Rhoads'a, Kelly'ego Garni i Drew'a Forsynth'a. Kilka miesięcy później Kelly Garni jako pierwszy opuścił zespół. Na jego miejsce przyszedł nowy basista - Rudy Sarzo. W roku 1978 na rynku Japońskim pojawia się drugi album - "Quiet Riot II" (lub "QR II") nagrany w legendarnej wytwórni "The Record Plant".
W roku 1979 po nieudanej próbie wydania albumu na rynku amerykańskim, po radzie swojego przyjaciela Randy Rhoads jako drugi opuszcza zespół i przenosi się do "Ozzy Osbourne Band". DuBrow i Forsyth natomiast starają się utrzymać "Quiet Riot" na powierzchni i uratować przez rozpadem.
Lata 80.
W latach 1980-1982 nazwę "Quiet Riot" zmieniono na "DuBrow" Po śmierci Randy'ego Rhoads'a w katastrofie lotniczej 19 marca 1982, Kevin DuBrow podejmuje próby ponownego połączenia sił jednakże żaden z oryginalnych członków zespołu nie jest tym zainteresowany, dlatego Kevin DuBrow zaczyna szukać nowych muzyków. Bardzo szybko pojawił się nowy skład: Kevin DuBrow jako wokalista, Carlos Cavazo na gitarze, na bas wrócił Rudy Sarzo a skład dopełnił jako perkusista Frankie Banali.
We wrześniu 1982 roku, z małą pomocą producenta Spencer'a Proffer (Człowieka który później wyprodukował drugi album zespołu W.A.S.P - The last Command), Quiet Riot podpisalo kontrakt z CBS Records a 11 marca 1983 roku ich fani mogli usłyszeć ich debiutancki na amerykańskim rynku album - "Metal Health" (Dwa poprzednie albumy nadal nie istniały w USA). 27 Sierpnia 1983 roku zostaje wydany drugi singel "Cum on feel the noize / Run for cover" "Cum on feel the noize", cover angielskiej glamrockowej grupy Slade przez 2 tygodnie okupywała piąte miejsce listy przebojów "Billboard Top 100". Był to pierwszy heavymetalowy utwór który dotarł do "top 5" tej listy. Sukces tego singla bardzo pomógł wypromować album Metal Health - był to pierwszy pierwszy heavymetalowy album który dotarł do szczytu najbardziej poważanej listy przebojów i stał się numerem 1 w USA. Quiet Riot w dużej mierze sukces ten zawdzięcza Teledyskowi do tego utworu i oczywiście MTV która nadawała go dosłownie bez przerwy. Jako dwie ciekawostki można dodać że:
1)Quiet Riot było pierwszym zespołem o takim zabarwieniu muzycznym który w ciągu jednego tygodnia zdobył piąte i pierwsze miejsce na listach przebojów.
2)Sam cover "Cum on feel the noize" został nagrany dosłownie pod naciskiem producenta który stwierdził że potrzebuje czegoś "chwytliwego" na singel. Całość została nagrana bez uprzedniego przećwiczenia, jak twierdzą członkowie zespołu, wcali nie chcieli grać tego utworu, nikt z nich za nim nie przepadał.
Na początku lat 80 Quiet riot było pierwszym zespołem tak ciepło potraktowanym przez fanów i krytyków muzycznych. Śmiało można powiedzieć że utorowało drogę zespołom takim jak Mötley Crüe. Quiet Riot zdeklasowało nawet The Police.
Grupa poszła za ciosem i w 7 lipca 1984 wydała kolejny album "Condition Critical", został on uznany za dużo gorszy przez krytyków oraz dosyć kiepski w sprzedaży - sprzedano około jednego miliona kopii. Wydawnictwo to zawierało kolejny cover Slade, a mianowicie "Mama weer all crazee now". Nie wiadomo czy była to decyzja zespołu czy producenta. Zainteresowanym tym tematem można polecić dokument VH1 "Behind The Music". W tym czasie frustracja Kevina DuBrow zaczęła narastać do tak wysokich poziomów, że zaczął okazywać młodszym zespołom "komu zawdzięczają swój sukces"
To podejsćie spowodowało odejscie Rudy'ego Sarzo w roku 1985. Na jego miejsce przyjęty został Chuck Wright. W roku 1986 na półki sklepowe trafia album "QR III" który okazuje się kolejnym komercyjnym niewypałem. Zdenerwowani członkowie zespołu wyrzucają Kevina z jakby nie patrzeć jego własnego zespołu, a jego miejsce zajmuje wokalista Rough Cutt Paul Shortino. Zwolniony również został Chuck Wright a na jego miejsce przyszedł Sean McNabb. W 1988 zespół wreszcie wydaje "Quiet Riot" który technicznie jest albumem nagranym jeszcze z Randy'm Rhoads'em. W 1989 zespół poróżnił się po zakończeniu trasy koncertowej na Hawajach, Kevin DuBrow walczył o prawa do nazwy "Quiet Riot".
Lata 90.
w roku 1991 sytuacja zaczęła się powoli stabilizować, relacje między byłymi członkami powoli przestawały być tak napięte, DuBrow i Cavazzo utworzyli zespół "Heat" szybko jednak zmienili nazwę z powrotem na "Quiet Riot" i wydali album "Terrified" razem z dawnymi członkami - Banalli'm i Kennym Hillery. Wrócili też na sceny. Razem z Wisconsin's Slam I Am jako supportem ruszyli w trasę. W tym samym roku wydano płytę "Randy Rhoads Years" będącą kompilacją zawierająca utwory z płyt nagranych w wytwórni Columbia jeszcze z Randy'm Rhoadsem, z na nowo nagranymi partiami wokalnymi oraz wcześniej nie wydanych utworów.
w 1995 roku Kelly Hillery opuścił zespół i piątego czerwca 1996 roku popełnił samobójstwo. Do zespołu ponownie zawitał Chuck Wright. Co zaowocowało albumem "Down to the bone". W tym samym roku Quiet Riot wydało także "Greatest Hits" zawierające utwory z lat '80. W 1997 Do zespołu wraca Rudy Sarzo i Quiet Riot ponownie wyrusza w trasę. Trasy tej nie można uznać za udaną, zespół kilkukrotnie został aresztowany, a jeden wściekły fan wytacza Kevinowi proces sądowy za odniesione podczas koncertu obrażenia. Grupa jednak się nie poddaje i w roku 1999 wydaje kolejny album "Alive and well".
Nowy Wiek - 2000 i później
W 2001 roku Grupa ponownie wraca z nowym albumem - "Guilty Pleasures". Dwa lata później oficjalnie zostaje rozwiązana. Jednak po kolejnych dwóch latach ponownie łączą swoje siły w składzie:
-Kevin DuBrow
-Frankie Banalli
-Chuck Wright
-oraz nowy gitarzysta Alex Grossi
W styczniu 2006 z zespołu odchodzą Wright i Grossi, w grupie powstały duże rotacje wśród muzyków, zanim jednak sytuacja się wyklarowała w zespole znów byli Wright i Grossi. 3 października 2006 premierę ma nowa płyta "Rehab" nagrana w składzie:
-Kevin DuBrow
-Frankie Banalli
-Tony Franklin
-Neil Citron
Gościnnie pojawia się także Glenn Hughes.
13.07.2007 Grupa zagrała na glamrockowym festiwalu "Rocklahoma" a 19.09.2007 zagrała darmowy koncert w Biloxi w stanie Missouri.
Dyskografia
Albumy Studyjne
* 1977 Quiet Riot
* 1979 Quiet Riot II
* 1983 Metal Health
* 1984 Condition Critical
* 1986 QRIII
* 1988 Quiet Riot
* 1993 Terrified
* 1995 Down to the Bone
* 1999 Alive and Well
* 2001 Guilty Pleasures
* 2006 Rehab
Kompilacje
* 1990 Winners Take All
* 1993 The Randy Rhoads Years
* 1996 Greatest Hits
* 1999 Super Hits
* 2000 The Collection
* 2005 Live & Rare Volume 1
* 2005 New and Improved
Single
* 1977 "It's Not So Funny"
* 1979 "Slick Black Cadillac"
* 1983 "Metal Health"
* 1983 "Cum On Feel The Noize"
* 1983 "Slick Black Cadillac"
* 1984 "Mama Weer All Crazee Now"
* 1984 "Party All Night"
* 1984 "Winners Take All"
* 1984 "Bad Boy"
* 1986 "The Wild and the Young"
* 1986 "Twilight Hotel"
* 1988 "Stay With Me Tonight"
* 1993 "Little Angel_(Quiet Riot)"
Wideografia
Koncerty
* 1986 Bang Thy Head
* 1989 Live in Japan
* 2003 Live in the 21st Century
Teledyski
* Metal Health ( Metal Health )
* Cum on Feel the Noize ( Metal Health )
* Mama Weer All Crazy Now ( Condition Critical )
* Party All Night ( Condition Critical )
* The Wild and the Young ( QRIII )
* Twilight Hotel ( QRIII )
* Stay With Me Tonight ( Quiet Riot )
* Picking up the Pieces ( The Randy Rhoads Years )
Skład
Kompletna chronologiczna lista wszystkich składów Quiet Riot od roku 1975 do dziś.
Członkowie Quiet Riot (1975 - 1978)
* Kevin DuBrow - Wokal
* Randy Rhoads - Gitara
* Kelly Garni - Bas
* Drew Forsyth - Perkusja
(1978)
* Kevin DuBrow - Wokal
* Randy Rhoads - Gitara
* Rudy Sarzo - Bas
* Drew Forsyth - Perkusja
(1981)
* Kevin DuBrow - Wokal
* Carlos Cavazo - Gitara
* Tony Cavazo - Bas
* Frankie Banali - Perkusja
(1982)
* Kevin DuBrow - Wokal
* Carlos Cavazo - Gitara
* Chuck Wright - Bas
* Frankie Banali - Perkusja
(1982 - 1984)
* Kevin DuBrow - Wokal
* Carlos Cavazo - Gitara
* Rudy Sarzo - Bas
* Frankie Banali - Perkusja
(1985 - 1986)
* Kevin DuBrow - Wokal
* Carlos Cavazo - Gitara
* Chuck Wright - Bas
* Frankie Banali - Perkusja
(1987)
* Paul Shortino - Wokal
* Carlos Cavazo - Gitara
* Chuck Wright - Bas
* Frankie Banali - Perkusja
(1987)
* Paul Shortino - Wokal
* Carlos Cavazo - Gitara
* Rudy Sarzo - Bas
* Frankie Banali - Perkusja
(1987 - 1989)
* Paul Shortino - Wokal
* Carlos Cavazo - Gitara
* Sean McNabb - Bas
* Frankie Banali - Perkusja
(1991 - 1994)
* Kevin DuBrow - Wokal
* Carlos Cavazo - Gitara
* Kenny Hillery - Bas
* Frankie Banali - Perkusja
(1995 - 1996)
* Kevin DuBrow - Wokal
* Carlos Cavazo - Gitara
* Chuck Wright - Bas
* Frankie Banali - Perkusja
(1997 - 2001)
* Kevin DuBrow - Wokal
* Carlos Cavazo - Gitara
* Rudy Sarzo - Bas
* Frankie Banali - Perkusja
(2001)
* Paul Shortino - Wokal
* Carlos Cavazo - Gitara
* Rudy Sarzo - Bas
* Frankie Banali - Perkusja
(2001 - 2003)
* Kevin DuBrow - Wokal
* Carlos Cavazo - Gitara
* Rudy Sarzo - Bas
* Frankie Banali - Perkusja
(2005)
* Kevin DuBrow - Wokal
* Alex Grossi - Gitara
* Chuck Wright - Bas
* Frankie Banali - Perkusja
(2006)
* Kevin DuBrow - Wokal
* Tracii Guns - Gitara
* Frankie Banali - Perkusja
(2006)
* Kevin DuBrow - Wokal
* Billy Morris - Gitara
* Wayne Carver - Bas
* Frankie Banali - Perkusja
(2006)
* Kevin DuBrow - Wokal
* Neil Citron - Gitara
* Tony Franklin - Bas
* Frankie Banali - Perkusja
(Sierpień 2006)
* Kevin DuBrow - Wokal
* Alex Grossi - Gitara
* Chuck Wright - Bas
* Frankie Banali - Perkusja
Dnia 25 listopada 2007 roku w wieku 52 lat na skutek przypadkowego przedawkowania kokainy zmarł frontman grupy Kevin DuBrow.
User-contributed text is available under the Creative Commons By-SA License and may also be available under the GNU FDL.
Utwory tego wykonawcy
Brak reklam w których wykorzystano utwory tego wykonacy.