T.Love
Polski zespół rockowy, założony w roku 1982 jako "Teenage Love Alternative" przez grupkę kumpli z IV Liceum Ogólnokształcącego w Częstochowie. W skład zespołu wchodzili: Zygmunt "Muniek" Staszczyk (wokalista i basista), Janusz Konorowski (gitarzysta), Dariusz Zając (keyboarder) i Jacek Wudecki (perkusista). Członkowie zespołu przyznają, że inspiracją do działania był punk-rock i nowa fala (new wave), a dokładniej Sex Pistols, czy The Clash. Przez pierwsze 2 lata istnienia, grupa dawała małe koncerty w swoim rodzinnym mieście, a konkretniej w szkołach, głównie w liceach im. Traugutta i Dąbrowskiego.W 1984 roku doszedł do zespołu Andrzej Zeńczewski /wokalista i gitarzysta DAAB -u/ Prawdziwą popularność T.Love przyniósł /już w nowym składzie / koncert zagrany festiwal w Jarocinie w roku 1984, kiedy pojawili się na scenie "po niejednym kieliszku"dzięki czemu zyskali dużą popularność wśród punków. To właśnie wtedy, po zakończonym festiwalu grupa zdecydowała się wydać swoją pierwszą kasetę pod tytułem "Nasz bubelon". Rosnąca popularność spowodowała, że w rok później grupa wydała kolejną kasetę zatytułowaną "Chamy idą", a do końca roku 1989 zespół wystąpił w Jarocinie jeszcze czterokrotnie (oprócz tego T.Love dawał wiele koncertów, a także pojawił się na dwóch festiwalach - Rock Opole1983 i Rock Arena, 1985 chociaż z obu został wyrzucony za niepodporzadkowanie się regułom). Wtedy też powstały takie hity jak "IV Liceum", "Wychowanie",Autobusy i tramwaje" które stały się hymnami wśród polskiej młodzieży.
Działalność grupy została niespodziewanie przerwana w roku 1989, kiedy Muniek Staszczyk po konflikcie z A.Zeńczewskim opuścił kraj. Zespół został ponownie reaktywowany około roku 1991, kiedy Staszczyk powrócił z Wielkiej Brytanii. Skład zespołu uległ prawie całkowitej zmianie. Ze "starych wyjadaczy" pozostał tylko dawny wokalista. Jacek Perkowski i Janek Benedek, zostali gitarzystami, Sidney Polak zasiadł za perkusją, Paweł Nazimek na gitarze basowej, a Michałowi Mareckiemu przypadł keyboard.
Po powrocie Muńka z emigracji i zebraniu składu, T.Love nagrał płytę "Pocisk miłości". Zawierała ona takie przeboje jak "Warszawa" czy "Na bruku". W roku 1992 grupa wydała album "Dzieci Rewolucji 1982-92" będący jak gdyby kompilacją największych przebojów grupy z lat 80. W 1992 pojawił się też legendarny już album "King" zawierający oprócz tytułowego kawałka takie przeboje jak "Dzikość serca", "Motorniczy" czy "Pani z dołu". Rok później zespół opuścił Janek Benedek, którego zastąpił Maciej Majchrzak i ukazały się "I Love You" - koncertówka i całkowicie premierowy "Prymityw" . Na pierwszej znajdowały się dwa utwory studyjne, które niemal zaraz stały się hitami - "Syn miasta", "I Love You". Na "Prymityw" znaleźć możemy m.in. "Potrzebuję wczoraj", "Bóg", "Wakacje".
Rok 1996 ofiarował album "Al Capone" - bardziej "piosenkowy" na którym utwory zawierały elementy muzyki dance z lat 70. Z tej płyty pochodzą takie piosenki jak "Jak żądło" czy "1996".
Największym sukcesem w latach 90. był jednak album "Chłopaki nie płaczą".
"Jest to wypadkowa wszystkich dotychczasowych płyt zespołu, połączenie inteligentnego popu, czadu i dowcipu. Tytułowy singiel "Chłopaki nie płaczą" stał się totalnym przebojem. Przyczynił się do tego z pewnością znakomity teledysk, w którym zespół objawił się jako parodia boysbandu. Z płyty tej pochodzą też przeboje "Stokrotka" i "Jest super""
Potem T.Love przeobrażał się w zespół dojrzały i w związku z tym nie warto o nim pisać, rockandroll umarł w nim po prostu. Nie mniej jednak piosenki z tego okresu mogą być wspaniałymi naukami i wskazówkami dla zagubionej młodzieży.
Ostatni, piętnasty album grupy ukazał się w roku 2006 o tytule "I Hate Rock&Roll". Swego rodzaju było to podsumowanie dokonań grupy. W styczniu 2012 roku zespół wystąpił w trakcie koncertu "Oto jestem", zorganizowanego z okazji wielkiego otwarcia Stadionu Narodowego w Warszawie. Podczas występu grupa wykonała swoje największe hity m.in. "Chłopaki nie płaczą", "Warszawa", "King" oraz "Ajrisz". Podczas wykonania piosenki "Wychowanie" Muńkowi na scenie towarzyszył Stanisław Soyka.
Dyskografia:
1984: Nasz bubelon
1985: Chamy idą
1988: Miejscowi - live
1989: Wychowanie
1991: Pocisk miłości
1992: Dzieci rewolucji 1982-1992
1992: King
1994: I Love You
1994: Prymityw
1995: Częstochowa 1982-1985
1996: Al Capone
1997: Chłopaki nie płaczą
1998: BEST.LOVE
1999: Antyidol
2001: Model 01
2003: T.Live
2006: I Hate Rock and Roll
2008: Love, Love, Love - The Very Best Love (2 CD)
User-contributed text is available under the Creative Commons By-SA License and may also be available under the GNU FDL.
Utwory tego wykonawcy
Brak reklam w których wykorzystano utwory tego wykonacy.